Jolande Huizinga

In een wereld waarin projecten steeds complexer, data-gedreven en politiek gevoeliger worden, is één ding zeker: veranderlijkheid is de nieuwe constante. Tijdens het projectbeheersingsevent “De Manager Projectbeheersing als Co-Piloot van de Projectmanager” op 8 oktober 2025 kwamen meer dan honderd professionals bijeen om te verkennen hoe projectmanagers en managers projectbeheersing (MPB’ers) elkaar kunnen versterken.

Integrale beheersing is geen extra laag controle, maar een manier van samenwerken waarin projectmanager en projectbeheerser samen sturing geven om koers te houden. Dit blog laat zien hoe ze als co-piloten sturen: open communicatie, nieuwsgierigheid naar het onbekende en scenario’s met duidelijke drempelwaarden.

In complexe projecten binnen het fysieke domein is één rol steeds belangrijker geworden: de manager projectbeheersing. Niet als controlerende accountant, maar als strategische copiloot van de projectmanager. Dit blog laat zien hoe deze rol bijdraagt aan koersvastheid, versnelling van besluitvorming en het realiseren van wendbare én voorspelbare projecten.

In veel projecten zien we dat de sturing is ingericht maar dat het toch vaak onderhuids vastloopt. Sturing wordt ondermijnd door het uitstellen van besluiten en ontwijken van eigenaarschap. In onze nieuwste blog lees je hoe je de ondermijning zichtbaar én bespreekbaar maakt.

In veel projecten zien we dat beheersing technisch klopt, maar strategisch tekortschiet. Alles klopt op inhoud, maar het project blijft stroef verlopen. In dit blog lees je waarom projectbeheersing vaak niet faalt op de inhoud — maar op het ontbreken van samenhang. en wat je eraan kunt doen.

In veel project- en programmasturing zien we het ongemakkelijke patroon van schijncontrole. Alles wordt beheerst, maar niet verbonden. In dit blog leggen we bloot waarom dit mechanisme zo hardnekkig is — en wat de échte vraag is die je als project-, programma- of portfoliomanager zou moeten stellen.