Aanleiding:

Hoe krijg je een vastgelopen project weer op de rails? Het is een simpele vraag van slechts tien woorden. Maar over het antwoord kun je een boek schrijven, zo bleek. Onder de noemer 1 team 1 taak zijn teamleden van de drie diepe stations van de Noord/Zuidlijn jarenlang bijeengekomen om samen problemen te bespreken en te onderzoeken wat ze van elkaar kunnen leren. Een aantal van hen heeft deze lessen en ervaringsverhalen vervolgens op papier gezet. Naar aanleiding van een door het team zelf geschreven en nauwkeurig gedocumenteerd manuscript is gewerkt aan het boek ‘De Diepte in – een leergeschiedenis van de drie diepe stations van de Noord/Zuidlijn’. In dit boekje het interview met Peter Pestoor en nog veel meer!

Elk risico is ook een kans

Interview Peter Pestoor Risicomanager
Zichzelf zo snel mogelijk overbodig maken. Dat was het persoonlijke doel van Peter Pestoor toen hij in 2009 als risicomanager voor het team Diepe Stations begon. Want volgens Pestoor is de essentie van goed risicomanagement, dat het team risicomanagement niet ziet als functieomschrijving, maar als onderdeel van haar eigen werk. ‘Alleen dan kun je optimaal inspelen op de kansen en risico’s die zich voordoen.’

Risicomanagement is volgens Pestoor dan ook veel meer dan het in kaart brengen van de risico’s en het opstellen van passende beheersmaatregelen. Waar het volgens hem om gaat, is dat je bij het projectteam een risicobewustzijn creëert. ‘Het opleveren van een lange checklist die vervolgens in een dikke map verdwijnt, is niet zo moeilijk. Ik wil graag dat de resultaten niet in een map belanden, maar bij de mensen zelf, dat ze zelf continue risico’s herkennen en tijdig de juiste acties daarop ondernemen’.

Grip en begrip

De belangrijkste waarde van risicomanagement is volgens hem het krijgen van grip op onzekerheden. Wat daar goed bij helpt, is het ontwikkelen van een totaaloverzicht. Niet alleen van de risico’s, maar ook van de kansen en de maatregelen die iedereen vervolgens moet nemen om de gewenste situatie te bereiken. Pestoor gelooft daarbij erg in het visualiseren van situaties. ‘Een plaatje zegt meer dan duizend woorden. Iedereen ziet in één oogopslag de gewenste en ongewenste gebeurtenissen terug. Door die in een duidelijk overzicht te plaatsen, wordt ook de samenhang zichtbaar. Waar liggen de raakvlakrisico’s? En welke acties van de een, kunnen gevolgen hebben voor de ander? ‘Met een goed beeld ontstaat er dus niet alleen meer grip, maar ook meer begrip.’

Dubbele functie

Aan risico’s zit meestal een menselijke component. ‘Wát er mis kan gaan is niet zo lastig op te sporen, maar waaróm iets mis gaat, daar kunnen een heleboel uiteenlopende (menselijke) oorzaken aan ten grondslag liggen. Door je in te leven en de juiste vragen te stellen, kun je die oorzaken naar boven krijgen. En als het goed is, hebben die gesprekken met medewerkers een dubbele functie. Voor mij om informatie te krijgen, maar voor degene die geïnterviewd wordt geeft het ook dikwijls inzicht in zijn eigen handelen.’

Kansenmanagement

Net als Kuijper vindt Pestoor dat zijn vak eigenlijk vooral over kansen gaat. ‘Elk risico is ook een kans. Als je dat zo benadert, worden mensen ook enthousiaster.’ Een mooi voorbeeld daarvan is het werken onder overdruk op de Vijzelgracht. Toen deze maatregel in de masterplanning van de Noord/Zuidlijn opgenomen werd, zakte bij de volgende onzekerheidsanalyse het haalbaarheidspercentage van de start van de exploitatie aanzienlijk. Een groot risico voor de planning. Pestoor: ‘ Maar waar je kans loopt om te vertragen, loop je vaak ook kans om te versnellen. Door deze casus heel goed voor te bereiden en strak te plannen en te sturen is het uiteindelijk acht weken sneller uitgevoerd dan eerst gepland was.